مالكيت صنعتي
مالكيت صنعتي : غرض از مالكيت صنعتي ، مفهوم عام آن است و اين مفهوم نه تنها در صنعت و بازرگاني به معني اخص اطلاق مي شود بلكه صنايع كشاورزي و استخراجي و كليه محصولات مصنوعي يا طبيعي از قبيل برگ توتون ، ميوه و دام و گل و مواد معدني و آب هاي معدني ، آب جو ، آرد و دانه نيز شمول دارد .[1]
حق اختراع : قانونگذار ايران حق اختراع را نتيجه فكر فرد يا افراد دانسته كه براي اولين بار فرآيند يا فرآورده اي خاص را ارائه مي كند و مشكلي را در يك حرفه ، فن ، فناوري ، صنعت و مانند آن حل مي نمايد . [2]
در تعريفي ديگر ، حق اختراع را مجموعه انحصاري مي دانند كه يك دولت به ثبت كننده اختراع براي مدتي معين در قبال افشاء اختراع اعطاء مي كند . [3]
علائم تجاري :[4] نشانه يا شاخصي است متمايز كننده كه موسسات بازرگاني يا ساير اشخاص حقيقي و حقوقي از آن منحصراٌ براي تعيين منشأ كالا يا خدمات خود براي مصرف كننده و همين طور متمايز كردن آنها از كالاها يا خدمات ديگر اشخاص حقيقي و حقوقي استفاده مي كنند . [5]
قانونگذار ايران نيز در تعريفي علائم تجاري را عبارت از هر نشان قابل رؤيتي مي داند كه بتواند كالاها يا خدمات اشخاص حقيقي يا حقوقي را از هم متمايز سازد .[6]
موافقت نامه تريپس نيز علائم تجاري را شامل هرگونه علامت يا تركيبي از علائم كه بتواند كالاها يا خدمات يك فعاليت را از كالاها يا خدمات فعاليت هاي ديگر متمايز گرداند دانسته است . [7]
طرح صنعتي :[8] طرح صنعتي يك هنر كاربردي است كه بوسيله آن جنبه هاي زيبايي شناختي و كاربردي محصول براي بازار پسندي و توليد ، بهبود پيدا مي كند . [9]
مطابق با قانون ايران ، هرگونه تركيب خطوط يا رنگها و هرگونه شكل سه بُعدي يا خطوط ، رنگها و يا بدون آن ، به گونه اي كه تركيب يا شكل يك فرآورده صنعتي يا محصولي از صنايع دستي را تغيير دهد ، طرح صنعتي محسوب مي شود . [10]
طرح صنعتي از نظر شوراي بين المللي انجمن طرحهاي صنعتي ، يك فعاليت خلّاقانه است كه هدف آن ايجاد كيفّيات چند وجهي براي اشياء ، فرآيندها ، خدمات و سيستم هاي مربوط به آنها در كل چرخه زندگي است .[11]
در موافقت نامه تريپس هيچگونه تعريفي از مالكيت صنعتي نشده است و تنها به شرائط حمايت از آن پرداخته كه در مباحث آينده به آن خواهيم پرداخت .
نشانه هاي جغرافيايي :[12] نام يا سمبلي است كه براي معرفي برخي كالاها كه به محل يا مبدأ جغرافيايي خاصي (مانند شهر ، منطقه يا كشور ) تعلّق دارند به كار مي رود .[13]
نشانه اي جغرافيايي در قوانين ايران به نشانه هايي اطلاق مي شود كه مبدأ كالائي را به قلمرو يا منطقه يا ناحيه اي از كشور منتسب سازد ، مشروط بر اينكه كيفيّت و مرغوبيّت ، شهرت يا ساير خصوصيّات كالا اساساٌ قابل انتساب به مبدأ جغرافيايي آن باشد .
در موافقت نامه تريپس ، نشانه هاي جغرافيايي ، نشانه هايي هستند كه مشخص مي كنند مبدأ يك كالا واقع در قلمروي يك عضو يا منطقه يا ناحيه اي در قلمروي مزبور است ، مشروط بر اينكه كيفيّت معيّن ، شهرت يا ديگر مشخصات كالا اساساٌ قابل انتساب به مبدأ جغرافيايي آن باشد . [14]
در تعريفي ديگر ، نشانه هاي جغرافيايي يعني منطقه ، مكان خاص يا ، در موارد استثنايي ، نام كشوري كه براي توصيف يك محصول كشاورزي يا يك ماده غذايي بكار مي رود كه :
الف ) مبدأ آن همان منطقه ، مكان خاص يا كشور است ،
ب ) داراي كيفيّت ، شهرت يا ساير خصوصيّات خاص است كه قابل انتساب به آن منطقه جغرافيايي هستند و توليد و يا فرآوري و يا تهيه آن در آن منطقه جغرافيايي تعيين شده ، انجام مي شود . [15]
اسرار تجاري : فرمول ، رويّه ، فرآيند ، طرح ، ابزار ، الگو يا مجموعه اطلاعاتي است كه در يك كسب وكار براي به دست آوردن مزيّت نسبت به رقبا مورد استفاده قرار مي گيرد . در برخي از نظام هاي حقوقي به اين اسرار ، اطلاعات « افشاء نشده » نيز اطلاق مي گردد . [16]
مدار يكپارچه :[17] يك جزء الكترونيكي با نقشه و منطقي خاص است كه عملكرد و كارائي آن قابليت جايگزيني با تعداد بسيار زيادي از اجزاء الكترونيكي متعارف را داراست . طراحي هاي نقشه ، جانمايي و منطق اين مدارها بر اساس قانون ثبت علائم تجاري و اختراعات مصوب 01/04/1310 و آيين نامه اصلاحي اجراي قانون ثبت علائم تجاري و اختراعات مصوب 14/04/1337 مورد حمايت مي باشد
.
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند